ياحسين

تو كه يك گوشه ي چشمت غم عالم ببرد

حيف باشد كه تو باشي و مرا غم ببرد

وقتي خدا از پشت دستها يش  را روي چشمانم گذاشت از لاي انگشتانش انقدر محو ديدن دنيا شدم كه فراموش كردم  منتظراست نامش را صدا كنم.

وقتي خدا از پشت دستها يش  را روي چشمانم گذاشت از لاي انگشتانش انقدر محو ديدن دنيا شدم كه فراموش كردم  منتظراست نامش را صدا كنم.